Έτσι άραγε;

Ειλικρινά δεν ξέρω τι φταίει ?

Τι κάναμε λάθος ?

Εάν πήραμε το “σωστό” δρόμο για την ευτυχία ..

Θυμάμαι πριν πολλά χρόνια όταν προσπαθούσα να ανακαλύψω τον ερωτά ,που επίμονα ρωτούσα μια φίλη με πολλές εμπειρίες και χρόνια στο ενεργητικό της…

Πες μου τι πρέπει να κάνω σε αυτή τη ζωή ?Πως να αποφύγω τις “παγίδες” της ζωής ??

Αχ ακόμα ανατριχιάζω όταν την σκέφτομαι αυτήν τη στιγμή και η απάντηση της με κυνηγάει ακόμα και σήμερα …

Δεν υπάρχει συνταγή και υποδείξεις ..Πορεύεσαι προς το άγνωστο …

Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα ενεργοποιημένη να ρουφήξω όλο το χυμό της ζωής αλλά είναι τόσα τα μονοπάτια που κάθε φορά πρέπει να επιλέγεις …

Και στο τέλος κάθε ημέρας πέφτω στο κρεβάτι με την εξής απορία να με βασανίζει

…..Έτσι είχα ονειρευτεί τη ζωή μου ?

με την καθημερινότητα να μεταλλάζει τους ανθρώπους …

με τις υποχρεώσεις να με πνίγουν ….

με την φίλια να εξατμίζετε ….

Αχ…Στη μέση του καλοκαιριού αναπολώ τα ανέμελα παιδικά μου χρόνια ..

Όταν για «όλα»ήταν υπεύθυνοι άλλοι και όχι εγώ ….

Εγώ απλά έπρεπε να χαμογελάω και να φαντάζομαι το πώς θα είμαι όταν μεγαλώσω…..

Έτσι άραγε ?